Rajskie plaże

Plaża jest długa i szeroka. Omijamy leżaki i parasole. Nie jest ich zbyt wiele podobnie jak turystów. Spodziewaliśmy się tutaj ogromnej ilości białych, ale jest kameralnie. Idziemy najpierw zobaczyć okolicę. 300 metrów od leżaków wchodzimy z plaży między budynki niewielkiej wioski. Zazdrościmy mieszkańcom takiego miejsca zamieszkania, choć domy i podwórka nie wyglądają imponująco. Jest tu bardzo biednie. Zaczepiamy mężczyznę i pytamy, kto może nam tu przygotować jakąś rybkę na grilla. W końcu Filipiny słyną z wyśmienitych owoców morza. Prowadzi nas do jednego z domów, które może przypominać skromną restaurację, albo przynajmniej bar. Wsiadam na motor z właścicielem i jedziemy do miasteczka szukać marketu z rybami. Okazało się to jednak nie być takie proste więc obchodzimy się smakiem. 

Wchodzimy do wody. Woda jest wzburzona i przy brzegu tworzą się ogromne fale. Trzeba więc uważać. 

Dobrze że przyjechaliśmy tu dwoma tuk-tukami ponieważ wracając do El Nido w jednym z motorów zabrakło benzyny. Kierowca z uśmiechem stwierdził, że takie rzeczy tylko na Filipinach i przelał benzynę z drugiego motoru. Zatrzymujemy się też na plaży Lio. Leży niedaleko lotniska, więc co jakiś czas samolot przelatuje nad naszymi głowami. Uroku temu miejscu dodaje fakt, że turystów jest tutaj jak na lekarstwo – plaża prawie pusta.