Niedaleko Hoi An w środkowym Wietnamie, w delcie rzeki Thu Bon znajduje się Kim Bong – stolarska wieś. Rzemieślnicy, którzy mieszkają i pracują na tej niewielkiej wyspie zajmują się obróbką drewna. Można tam dopłynąć z Hoi An wynajętą łódką, lub kursującym promem. Schodząc na ląd nie trzeba daleko iść, by natrafić na sklepy, gdzie półki uginają się pod ciężarem wyrobów z drewna. Religijne rzeźby, smoki, jednorożce, żółwie, tace, dzbany, rzeźby wesołego Buddy, solniczki, tajemnicze skrzyneczki, popielniczki, a także meble, krzesła, ramy do hotelowych łóżek… Można tu zrobić zakupy dużo taniej niż w Hoi An, Sajgonie czy Hanoi. Na tyłach sklepów  znajdują się pracownie stolarskie, gdzie młodzi chłopcy trzymają w rękach młoteczek i dłuto, spod którego wychodzą piękne przedmioty. Nad brzegiem rzeki natomiast jest mała stocznia, gdzie przy kilku statkach trwają prace wykończeniowe.
Wieś ma swoje początki w XV wieku, i jak legenda głosi założona została przez czterech żołnierzy z armii cesarze Le Loi, którzy byli mistrzami w obróbce drewna. Pracowali oni nie tylko w Hoi An przy budowie domów (XVI-XVIII w), ale jeździli po całym Wietnamie wykonując również pagody. W XVII wieku powstał tam pierwszy statek, w XIX wieku stolarze z Kim Bong pracowali dla cesarzy z dynastii Nguyen przy konstrukcjach drewnianych Cytadeli i grobowców w Hue, a gdy Hoi An zostało wpisane w1999 roku do UNESCO wykonywali tam prace konserwatorskie.
Po drugiej wojnie światowej odnotowano spadek zainteresowania tym zawodem. Jeden ze stolarzy z Kim Bong Huynh Ri (którego rodzina obejmuje 12 pokoleń rzeźbiarzy) po wizycie w północnym Wietnamie, gdzie odwiedzał tradycyjne wioski rzemieślnicze, zdał sobie sprawę z ogromnego potencjału stolarstwa. Zaproponował uruchomienie programu pozwalającego młodym ludziom otrzymać bezpłatne szkolenie w tym zawodzie. Po wielu trudnościach udało się to i od 1996 roku pod patronatem UNESCO co roku szkolonych jest 30 uczniów pochodzących z miejscowości Kim Bong, lub okolic. Nauka trwa 3 lata, a przez następne 12 lat odbywają się praktyki. Obecnie w tej małej miejscowości pracuje około 200 wyszkolonych stolarzy w 18 zakładach. Wyroby z Kim Bong oznaczają się wysoką precyzją, oraz starannością, a powstające tam statki rybackie budowane są przy użyciu tradycyjnych technik.  Meblarstwo w Wietnamie zalicza się do działalności artystycznych. Misternie rzeźbione meble ze szlachetnego drewna często zdobione masą perłową eksportowane są do wielu krajów m. in. Australii, Francji, USA czy Wielkiej Brytanii.

 
Wieczorem Hoi An, poprzez tysiące zapalonych lampionów tworzy niezwykłe miejsce. Wąskie uliczki rozświetlone są kolorowymi światłami, z megafonów płynie muzyka Chopina czy Mozarta, a dziewczynki zachęcają do puszczenia światełka-lampioniku na rzekę – dolara za szczęście.
 

Kolejny przystanek (szkoda, że taki krótki) w naszej wyprawie po Azji. Cudowne miejsce, do którego mogę wracać i wracać. Małe, wietnamskie miasteczko – Hoi An. Czas się tu zatrzymał.

Nasza wyprawa wietnamska wzdłuż Morza Południowochińskiego trwa. Jesteśmy w Hoi An. Jeszcze 3 tygodnie temu stała tu woda. Starą częścią miasta (wpisaną na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO), można było wtedy tylko przepłynąć, a dziś gdyby nie kolejna kreska na ścianie domu pokazująca poziom wody (z data 15/11/2013) śladu nie ma po powodzi.

Uwielbiam przyjeżdżać do tego miasteczka. Do południa spokój i leniwa atmosfera, a wieczorem restauracyjny gwar, światła lampionów i turyści w licznych rykszach. Nie tylko ja jestem zauroczony, wszyscy uczestnicy wyprawy z niechęcią będą opuszczać Hoi An, ale każdy sobie obiecuje, że jeszcze tu wróci.

Dwa dni z zapasem w Hoi An (środkowy Wietnam). Na starówce ponad 80 zabytków – styl chiński, japoński i francuski zmiksowane architektonicznie w jedno. W dzień między uliczkami sennie, ale wraz ze zmierzchem tłumy Europejczyk i handlarzy przemieszczające się w świetle kolorowych lampionów. Do tego dzieciaki poprzebierane za mityczne tygrysy robiące mnóstwo hałasu. Czujemy się jak w folderach reklamowych, bo rzeczywistość jest zgodna z opisem. Wyjeżdżamy nasyceni klimatem tego portowego niegdyś miasteczka, ale na pewno będziemy tęsknić.

Już we wrześniu wyruszymy na kolejną wyprawę do Wietnamu, gdzie jednym z przystanków będzie Hoi An.
Miasto położone w środkowym Wietnamie jest jednym z najpiękniejszych i najczęściej odwiedzanych miejsc w tym kraju. Dawniej Hoi An było ważnym portem handlowym. W latach 90 XX wieku władze miasta chciały wyburzyć starą dzielnicę z sypiącymi się domami i wybudować tu nowe osiedle. Pracujący w tym czasie w My Son polski architekt  Kazimierz Kwiatkowski sprzeciwił się temu i dzięki jego staraniom zaczęto remontować zabytkowe kamienice.
Po kilku latach Hoi An wpisano na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO.
Miasto Hoi An jest pełne cudów architektury, łączącej elementy stylów: chińskiego, japońskiego, francuskiego i wietnamskiego. W Starej Dzielnicy jest wiele zabytkowych Domów Zgromadzeń, świątyń czy warsztatów. Najcenniejszym zabytkiem w Hoi An jest Japoński Kryty Most wybudowany przez przybyszów z Japonii. Jest to prawdopodobnie jedyny zadaszony most na świecie, w którym znajduje się świątynia.

Hoi An jest miastem krawców. Słynie z wysokiej jakości materiałów, z których szyją ubrania na miarę, a gotowy garnitur można odebrać już następnego dnia.
Wieczorami bary i restauracje oświetlone tradycyjnymi czerwonymi latarniami z materiału przyciągają do siebie zapachem na sajgonki czy zupę pho.
Spacerując malowniczymi uliczkami pełnymi sklepów, restauracyjek i małych galerii mamy wrażenie że czas cofną się tu o kilkadziesiąt lat.

Najbliższa wyprawa do Wietnamu już we wrześniu. Mamy jeszcze wolne miejsca! Plan wyprawy