W największym mieście Wietnamu – w Sajgonie, w samym sercu miasta stoi kolonialny  budynek, w którym mieści się targ Ben Thanh. Jest to najstarszy i największy targ w Sajgonie, a sam budynek jest jedną z najwcześniejszych budowli zachowanych w Sajgonie. Znajduje się na miejscu dawnego targu, który spłoną w 1870 roku. Targ  Ben Thanh wybudowali kolonialiści w 1912 roku i jest częścią francuskiej dzielnicy. Znajdujemy go w dystrykcie 1, przy ogromnym rondzie, niedaleko parku przy Le Lai, a podnosząc głowę do góry widzimy symbol wietnamskiego businessu – wieżowiec Bitexco.
Ze względu na swoje położenie klientami tego targu są głównie turyści, ale miejscowi także robią tu zakupy.
Główne wejściem z wieżą zegarową prowadzi do olbrzymiej hali, w której właściciele małych stoisk upychają na małej powierzchni tyle towaru ile się tylko da (a nawet więcej). Podobno jest tu prawie 2 tys. stoisk i 3 tys. sprzedawców.
Można tu kupić pamiątki, rękodzieła, ubrania, biżuterię, okulary, zegarki, tkaniny, torby, tradycyjne stroje ao dai, zabawki, ryby, owoce morze, mięso, alkohol ze skorpionem czy wężem w butelce, przyprawy, herbatę i kawę, słodycze, owoce świeże i kandyzowane,… . Sprzedawcy nagabują białych, od których na początku chcą wyciągnąć kosmiczne pieniądze, po to by za chwilę sprzedać swój towar za 30% pierwszej ceny.
Jest tu też część „restauracyjna”, gdzie pracujący na tym targu jedzą posiłki. Ale na małych „restauracyjnych” taborecikach można też spotkać turystów, którzy mimo tego, że widzą w jakich warunkach higienicznych gotuje się potrawy to nie boją się tu jeść. A jedzenie jest tanie i dobre, zwłaszcza polecam zupę Pho.
Do dzisiaj budynek ten jest symbolem miasta. W 2013 roku amerykański portal USA Today w rankingu na „najlepsze rynki na całym świecie, na których można zjeść” umieściła sajgoński targ Ben Thanh na 15 miejscu.

Mieszkańcy Sajgonu (inaczej Ho Chi Minh City) mówiąc o centrum miasta mają na myśli dwa miejsca: targ Ben Thanh, oraz plac przy którym stoi Katedra Notre Dame i Poczta Główna. Rzymsko-katolicką katedra zwana oficjalnie Bazyliką Matki Bożej Niepokalanego Poczęcia powstała dzięki Francuzom, którzy panowali w Wietnamie na przełomie XIX i XX wieku. Oddano ją do użytku w 1880 roku i jest chyba najważniejszym zabytkiem jakie zostawili po sobie francuscy kolonizatorzy w Sajgonie. Mimo iż wydaję się, że została zbudowana z cegieł w istocie jej granitową fasadę obłożono czerwonymi kafelkami. Na 60-metrowych strzelistych wieżach znajduje się 6 dzwonów. Z zewnątrz okazały kościół, w środku jest bardzo skromny. Materiały do budowy katedry przywieziono z Francji: kafelki z Marsylii, witraże z Chartres. Po II wojnie światowej, na wskutek zniszczeń witraże zastąpiono zwykłym szkłem, a część popękanych kafli zmieniono na inne wyprodukowane z lokalnych materiałów.
Przed katedrą znajduje się niewielki skwer pełen kwiatów, który niemalże bez przerwy pielęgnowany jest przez wiernych. Stoi tam także pomnik Matki Boskiej postawiony w 1959 roku, a przywieziony z Włoch.
W 2005 roku na policzku Matki Boskiej popłynęły łzy. Wywołało to kilkudniowy najazd wiernych pod katedrę, którzy ogłosili cud. Jednak ani władze kościoła wietnamskiego, ani stolica apostolska nie uznały go.
Katedra leży w malowniczej dzielnicy obok pięknego budynku Poczty Głównej, na trakcie do Siedziby Komitetu Ludowego, oraz hoteli Continental i Rex.
Na placu przy kościele można spotkać wiele par młodych, które robią sobie zdjęcia na tle katedry.

Wycieczka do Kambodży i Wietnamu trwa na dobre. Za nami Bangkok w Tajlandii i świątynie w Kambodży. Wjechaliśmy do Wietnamu, a tu Święto Tet, czyli obchody Nowego Roku – najważniejsze święto w kraju.
Ludzie sprzątają groby, składają ofiary Jadeitowemu Cesarzowi, wymieniają się prezentami w gronie rodzinnym, jedzą uroczyste posiłki. Święto jest okazją do składania hołdu i ofiary przodkom i to wtedy – wg wierzeń – duchy zmarłych odwiedzają żywych.
Na ulicach są procesje, występy muzyczne i pokazy zręcznościowe. Przy rytmach bębnów oglądamy taniec smoków.

Obchody święta Tet w Pagodzie Jadeitowego Cesarza w Sajgonie.

Ulice Can Tho (Delta Mekong) przystrojone z okazji Chińskiego Nowego Roku.

Sajgon przywitał nas tak jak przystało na przedświąteczny grudniowy czas. Choć w Wietnamie grzeje niemiłosiernie to z witryn sklepowych zagląda do nas Mikołaj w ciepłej czapie i kożuchu, a obok stoją renifery, i oczywiście wszędzie (tylko na wystawie) pełno śniegu, nawet choinki stoją białe, a ich gałęzie uginają się pod ciężarem białego puchu. Przyjęliśmy to z uśmiechem na twarzy.

Nasza kolejna wyprawa rozpoczęła się w południowym Wietnamie i po 17 dnia zakończymy ja w przepięknej Zatoce Ha Long – na północy kraju. Przejedziemy cały kraj i to co zobaczymy opiszę w kolejnych dniach.
 

I wylądowaliśmy w Ho Chi Minh City. Zaczęliśmy naszą wyprawę do Wietnamu, który powitał nas podmuchem gorącego powietrza.
Gwar na ulicach nie milknie do późnych godzin nocnych, a my przedzieramy się wśród skuterów na drugą stronę ulicy. Wieczorna ulewa zatrzymała nas w małej knajpce na sajgonkach i spaghetti z owocami morza.